اگر دیابت دارید، ممکن است از مشکلات پوستی که این بیماری می‌تواند ایجاد کند بی اطلاع باشید. یکی از شایع ترین علائم پوستی مرتبط با دیابت و نشانه افزایش سطح گلوکز، خشکی پوست است. خارش، ناشی از خشکی و گردش خون ضعیف، لکه های قهوه ای پوسته پوسته روی پاها و زخم های پوستی است که بهبود نمی یابند.
علل خشکی پوست
- در حالی که خشکی پوست می تواند مشکلی در تمام طول سال باشد، در ماه های سرد سال می تواند تشدید شود. در زمستان به دلیل هوای سرد و خشک و استفاده از بخاری در خانه ها رطوبت از بین می رود. هم افراد سالم هم افراد دیابتی متوجه خشکی، افزایش خارش دست و ترک خوردن لب ها می شوند.
- قند خون بالا مرتبط با دیابت کنترل نشده می تواند باعث خشکی پوست در طول سال شود. اگر گلوکز خون شما خیلی بالا باشد، بدن شما به سرعت مایعات را از دست می دهد. این عامل به نوبه خود پوست شما را خشک می کند.
- نوروپاتی همچنین می‌تواند به مشکلات پوستی خشک برای افراد مبتلا به دیابت کمک کند. هنگامی که دیابت شما برای مدت طولانی کنترل نشده باشد، می تواند باعث آسیب عصبی شود. اگر اعصاب اندام تحتانی شما آسیب دیده باشد، پیام عرق کردن از مغز شما را دریافت نخواهند کرد. از آنجایی که عرق چیزی است که پوست را مرطوب نگه می دارد، خشکی پوست به راحتی ممکن است رخ دهد.
خطرات بالقوه
خشکی پوست برای افراد دیابتی موضوع کوچکی نیست. ممکن است قرمز و دردناک شود و در صورت عدم درمان ممکن است ترک بخورد. اگر پوست دچار خارش و تحریک شود، ترک ها نیز ممکن است در اثر خراش ایجاد شوند. سپس میکروب ها از طریق این ترک های پوستی وارد بدن می شوند و می توانند باعث عفونت شوند. باز هم، به دلیل از دست دادن حس در اندام ها، برخی از دیابتی ها تا زمانی که عفونت رخ ندهد و نیاز به کمک پزشکی باشد، حتی متوجه وجود مشکلی نمی شوند. گلوکز خون زمینه رشد باکتری ها را فراهم می‌کند و باعث می‌شود بدن نتواند به طور موثر خود را درمان کند. مهم است که به طور مرتب دست‌ها، پاها و بازوهای خود را چک کنید تا خشکی پوست را پیدا کنید.
نکات مهم برای بیماران دیابتی در مدیریت خشکی پوست
اگر دیابت دارید، مراقبت از پوست بخش مهمی از مدیریت بیماری شما است. این نکات می‌تواند به نرمی پوست و جلوگیری از عفونت پوست شما کمک کند:
- قند خون خود را تحت کنترل نگه دارید. از برنامه پزشک خود برای مدیریت سطح قندخون خود پیروی کنید. هنگامی که دیابت شما به خوبی مدیریت شود، کل بدن شما، از جمله پوست، از مزایای آن بهره مند می شود.
- دوش ولرم بگیرید و از صابون مرطوب کننده استفاده کنید. حمام و دوش آب گرم پوست را خشک می کند. بعد از حمام به خوبی بدن خود را خشک کنید، مخصوصا زیر بازوها و سینه ها و بین پاها و انگشتان پا.
- از آنجایی که پاها معمولاً به دلیل استفاده مداوم و فشار وارده بر آنها بیشتر آسیب می بینند، استفاده از کرم مرطوب کننده با کیفیت بالا می‌تواند به جلوگیری از آسیب و عفونت کمک کند. یک متخصص پوست می تواند مرطوب کننده موثری تجویز کند که برای افراد دیابتی بی خطر باشد.
- بریدگی های جزئی را فوراً با آب و صابون ملایم بشویید. در مورد استفاده از کرم یا پماد آنتی بیوتیک با پزشک خود مشورت کنید. برش را با باند بپوشانید. بریدگی های عمیق نیاز به درمان حرفه‌ای دارند.
اقدامات دیگری که باید انجام دهید عبارتند از:
- پاهای خود را هر روز با آب گرم (نه داغ) بشویید، با استفاده از پاک کننده های ملایم که پوست را خشک یا تحریک نمی‌کنند. از خیساندن پا در آب داغ خودداری کنید، زیرا می‌تواند باعث خشکی بیشتر شود.
- از لباس های تنفسی با پوشش خوب و کفش مناسب از پوست خود در برابر آب و هوا محافظت کنید.
- قند خون خود را کنترل کنید.
- یک رژیم غذایی سالم انتخاب کنید.
- به طور منظم با با پزشک خود ملاقات کنید تا همه چیز را تحت کنترل نگه دارید.
چه زمانی باید به متخصص مراجعه کنیم؟
درمان سریع مشکلات پوستی به ویژه در زمانی که دیابت دارید مهم است. در صورت مشاهده علائم عفونت به متخصص پوست یا سایر پزشکان مراجعه کنید. عفونت باکتریایی ممکن است باعث قرمزی، درد، تورم و ترشح شود. عفونت های قارچی معمولا خارش دارند. همچنین ممکن است پوست قرمز، پوسته پوسته، متورم یا تاول باشد. در صورت بروز خارش شدید، بدون تاخیر با متخصص پوست یا پزشک دیابت خود مشورت کنید. این عامل می‌تواند نشانه‌ای از عدم کارایی برنامه دیابت شما باشد.
